VIGO
, La Voz de Galicia, 26 de marzo de 2006
El
tráfico atasca el área metropolitana, pese a que baja un
40% en el centro
Los
vecinos de Ponteareas o Cangas tardan tanto en llegar a
Vigo como en cruzar la urbe
Los
rodeos por el túnel costero y el segundo cinturón
reducen algunos viajes a la mitad
(Firma: Alberto Magro)
Los
once minutos que tarda la alcaldesa de Vigo en salir de su
casa en Vilaboa, cruzar Rande, pagar el peaje y hacer una
visita a la sede viguesa de la Xunta o a alguna cafetería
de Montero Ríos no son suficientes para recorrer la calle
Pi y Margall en un autobús de Vitrasa. La comparación,
cronometrada esta misma semana por La Voz, arroja una
conclusión preocupante: el área metropolitana de Vigo se
ahoga en Vigo. O al menos así es en lo que a transporte se
refiere.
Lo saben muy bien los representantes políticos e
institucionales de la ciudad, que esta misma semana han
exigido a la Xunta que se abstenga de privar de competencias
como el transporte a la futura área metropolitana de Vigo.
Y entre los líderes más vehementes ha estado la propia
alcaldesa, consciente de que no son normales situaciones
como las que se dan en un tráfico metropolitano que permite
que, en los quince minutos que ella tarda en llegar al
Concello desde su casa de Vilaboa, sea imposible hacer lo
propio desde el estadio de Balaídos.
Ahorro de tiempo
Esa fue solo una de las más de treinta rutas que diseñó
La Voz para tratar de describir la situación actual del tráfico
en el entorno de Vigo. Y la primera conclusión es muy
positiva: el segundo cinturón, inaugurado a finales de
noviembre, ha aliviado sensiblemente el tráfico en el
centro. La infraestructura ha unido su capacidad a la que
desde diciembre del 2004 ofrecía la prolongación del túnel
de Beiramar, para reducir de forma pasmosa los tiempos de
viaje por la ciudad. Si la última fase del túnel permitió
a este periódico contrastar recortes de tiempo en algunos
recorridos de hasta el 70%, la nueva infraestructura ahonda
en la tendencia y suma un ahorro de hasta el 40% con
respecto a los tiempos tomados tras la apertura completa del
vial subterráneo. Así es en los trayectos que pasan por
las plazas de España y América, liberadas por un segundo
cinturón cada vez más utilizado.
Cuellos de botella
Y hasta ahí las buenas noticias. Porque el resto del diagnóstico
no es tan favorable. No puede serlo cuando el rodeo se ha
convertido en Vigo en el mejor de los atajos, como
comprueban a diario los habitantes de todo el área
metropolitana. Que se lo digan si no a los miles de
ponteareanos, baioneses o tudenses que trabajan en la ciudad
y emplean una media de entre quince y veinte minutos en
desplazarse de su casa a los límites de Vigo, y otros
tantos en cruzar el centro para acceder a servicios básicos
como los de la Xunta. La culpa la tienen calles como Alfonso
XIII, Pi y Margall o Travesía de Vigo, convertidas en auténticas
emboscadas urbanas.
Atajos con rodeo
Cosa diferente es si se utilizan las nuevas infraestructuras
para esquivar el complicado eje que comunica la parte alta
de la ciudad (entorno de plaza de España) y el litoral
urbano (puerto, Areal). En ese caso, los veinte minutos de
atascos pueden reducirse a la mitad, a costa de multiplicar
la longitud del recorrido por cuatro. Sirve de nuevo el
ejemplo de Ponteareas: de la villa a la sede de la Xunta
transcurren 32 minutos y 27,2 kilómetros si se cruza Vigo
por avenida de Madrid, Gran Vía y Alfonso XIII, mientras
que la distancia crece a 40 kilómetros y el tiempo se
encoge a 20 minutos (un 37,5% menos) si el itinerario fluye
por la circunvalación de la AP-9 y el acceso a la urbe por
el túnel de las avenidas.
|
PAVRM:
Polo que se ve, empezamos a padecer as consecuencias de
construír tanta autoestrada e vía rápida, abandoando por
completo o transporte colectivo. Fai tempo que vimos
advertindo das consecuencias desta nefasta política de
transportes e comunicacións, pero o primeiro é atender aos
negocios dos amiguetes que teñen grandes constructoras, aos especuladores
do solo, aos concesionarios de automóbiles,....
E
con este panorama, ¿que nos quere vender agora o Fernández
Vilariño, xefe da patronal provincial e vendedor de coches
número 1 de Vigo?
Pois
outra ponte entre Vigo e O Morrazo, para
"solucionar" o problema. De paso, coma quen non
quere a cousa, damos acceso ás grandes urbanizacións que
prevén facer no Salgueirón, antigos terreos de MASSÓ, así
será un barrio para a élite de VIGO, e os amiguetes que
quedaron un pouco afastados da vía rápida que fixeron para
as urbanizacións de Aldán, tamén poderán multiplicar por
100.... ??? o valor dos terreos que conseguiron a prezo de
ganga.
¡¡¡MENOS
PONTES E MÁIS TRANSPORTE COLECTIVO!!!
SÓ
UN DATO: O ELEVADO CUSTE QUE ÁS ADMINISTRACIÓNS LLES SUPÓN
SOLUCIONAR OS PROBLEMAS QUE PRODUCE O EXCESO DE TRÁFICO,
SERÍA SUFICIENTE PARA MANTER UN SISTEMA DE TRANSPORTE
COLECTIVO GRATUITO.
ALTERNATIVAS |
OPINIÓNS
RECIBIDAS:
Venres 4
de Agosto de 2006 ás 13:34:04
---------------------------------------------------------------------------
TEXTO: Non hai moito máis que engadir: negocio para ós ricos,
problemas "solucionados" con novos e máis grandes problemas,
destrucción da naturaleza, contaminación ata nas orellas,
masificación e de paso para as administracións nova fonte de
ingresos mediante a posta dunha chea de radares para o tema da
velocidade:
¿non sería máis fácil, barato, ecolóxico, aforrador, etc non
fabricar vehículos que no superen as velocidades máximas?
¿porque se fabrican se está prohibido utilizalos?,
¡ay¡
perdón, eles véndenos pero son os conductores os que os
utilizan indebidamente.
Ánimo e adiante na loita por un mundo máis razonable e
sostible.
Estades
tol@s?
Como
podedes metervos co coche privado, o novo Deus, a
verdadeira relixión?
Asi é, o problema non está só na pésima xestión das
infraestruturas e transportes, vai tamén nos complexos de
novo rico que temos: o bus é de parias - vellas,
escolares, inadaptados-, compartir coche para ir ao
traballo é de tacaños... e así nos vai.
Fai falla moita educación, e non só ambiental.
Saúde e ánimo. Anima atopar outras voces no deserto.
Manolo
|
A única
solución está nun transporte colectivo, en tren
electrificado ( tren electríco soa a xoguete de infancia) que
reduza o tempo, as emisóns de CO2 e os custos, para além de
axudar ao relax dos usuarios que poden ir lendo ou
descansando, como se fai en lugares mais civilizados que esta
caótica terra en que se converteu Galiza. Adela Figueroa. |
|
|
|